Getting My นิทานรัก To Work
Getting My นิทานรัก To Work
Blog Article
คนขุดสุสาน หุบเขาลับแห่งยูนนาน ซับไทย
ตุ๊กตาที่ฮัคนำกลับมาบ้านนั้นเป็นตุ๊กตาที่เขาทำขึ้นเองเพื่อนำมามอบให้น้องสาวในวันคล้ายวันเกิด! ฮัคอยากให้ยูมีเพื่อนอยู่ด้วยเวลาที่เขายังไม่กลับจากโรงงาน เพราะเขาไม่อยากให้น้องสาวต้องเหงาจนเกินไป ส่วนยูจำไม่ได้เลยว่าวันนี้คือวันเกิดของเธอ เมื่อพี่ชายเตือนว่านี่คือวันเกิดของเธอและนำของขวัญมาให้ ยูจึงดีใจมาก
นิทานชุดหมู่บ้านย้อนเวลา หมู่บ้านย้อนเวลา
นิทานก่อนนอนความรัก ปาฏิหาริย์กระต่ายผีเสื้อ
นิทานก่อนนอน นิทานก่อนนอนสั้น ๆ การเดินทางของความสุข
นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ
นิทานชุดหมู่บ้านย้อนเวลา หมู่บ้านย้อนเวลา
หมาตัวหนึ่งเดินคาบเนื้อวิ่งข้ามสะพานมา เมื่อถึงกลางสะพานก็ก้มมองลงไปในบ่อน้ำเบื้องล่าง เห็นหมาตัวหนึ่งกำลังคาบชิ้นเนื้อที่ใหญ่กว่า ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเงาของตัวเอง เจ้าหมาก็เกิดความละโมบ อ้าปากเห่ากระโชกเพื่อหวังจะแย่งชิ้นเนื้อในน้ำมาเป็นของตัวเอง ปรากฏว่าทันทีที่อ้าปาก เนื้อที่คาบอยู่ก็ร่วงหล่นลงน้ำ กว่าจะสำนึกได้ว่าหมากับก้อนเนื้อที่เห็นคือเงาของตัวเองในน้ำ ก็สายเกินไปแล้ว
จริง ๆ แล้ว ในตอนแรก…ฮัคตั้งใจที่จะซื้อตุ๊กตาจากโรงงานมาให้ยู แต่เนื่องจากตุ๊กตาในโรงงานมีราคาแพงและเขาก็ทำงานได้เงินไม่มากนัก ดังนั้น ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ฮัคจึงเที่ยวเก็บเศษผ้าขนปุย ๆ ที่เหลือจากการทำตุ๊กตาในโรงงาน แล้วใช้เวลาว่าง (ที่เขายอมตื่นเช้าขึ้นและกลับบ้านดึกขึ้น) เพื่อเย็บเศษผ้าเหล่านั้นให้กลายเป็นตุ๊กตาสำหรับน้องสาวที่เขารัก
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น นิทานรักของสองเรา แอปเปิ้ลให้เพื่อน
กระต่ายหนุ่มจำนิทานเรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ได้ดี เขานึกอยากจะมีลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูกบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ลอยตามลูกโป่งขึ้นฟ้าไปเหมือนกับเด็กผู้ชายในนิทาน แต่จากนิทาน เรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ลูกโป่งพาเด็กผู้ชายลอยไปได้ถึงแค่ดินแดนของเทวดาและนางฟ้า องค์น้อยๆ เท่านั้น ยังไปไม่ถึงดวงจันทร์ ดังนั้น กระต่ายหนุ่มจึงจำใจต้องคิดหาวิธีใหม่ ที่จะพา เขาไปยังดวงจันทร์ได้โดยไม่ต้องติดค้างอยู่กลางทาง
ทักทาย กระดานบันทึก นักเขียนนิทานและวิธีแต่งนิทานของเขา
อยู่มาวันหนึ่ง ยูสังเกตเห็นว่า พี่ชายของเธอตื่นไปทำงานเร็วกว่าเดิมครึ่งชั่วโมงและกลับบ้านช้ากว่าเดิมถึงหนึ่งชั่วโมง หนำซ้ำ พี่ชายยังกินอาหารค่ำเพียงไม่กี่คำ แล้วก็ขอตัวไปเข้านอน ยูไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย!
ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน